فقیه پارسا، آیتالله میرزاعلی فلسفی، رحمتاللهعلیه، متولد سال ۱۲۹۹ ه.ش در تهران است. ایشان فرزند چهارم، آیتالله محمدرضا تنکابنی از علمای برجسته تهران میباشند.
میرزاعلی آقای فلسفی، پس از گذراندن تحصیلات ابتدائی، وارد حوزه علمیه تهران شد و کتب معمول حوزه را در نزد اساتیدی همچون میرزا ابوالقاسم تنکابنی (برادر بزرگ) و شیخ محمدرضا تنکابنی (پدر)، میرزا محمدتقی آملی، آیتالله محمدعلی شاهآبادی، و میرزا مهدی آشتیانی، فراگرفت.
میرزاعلی، در سال ۱۳۲۲ ه.ش به حوزه علمیه نجف اشرف هجرت نمود و از محضر بزرگانی همچون حضرات آیات سید عبدالهادی شیرازی، سید محمود شاهرودی، شیخ کاظم شیرازی، شیخ محمدعلی کاظمینی و سید ابوالقاسم خویی، به فراگیری دروس خارج حوزه علمیه پرداخت. ایشان از معدود شاگردان آیتالله خویی است که از ایشان اجازه اجتهاد دریافت نموده است.
آیتالله فلسفی پس از حدود ۱۸ سال اقامت در نجف اشرف، در سال ۱۳۴۰ ه.ش به تهران بازگشتند و به اقامه نماز در مسجد لرزاده و فعالیتهای اجتماعی با محوریت این مسجد، پرداختند.
در سال ۱۳۴۸ و در پی سفر زیارتی به مشهد مقدس و بنا بر دعوت آیتاللهالعظمی میلانی، در حوزه علمیه این شهر، ماندگار و ضمن اقامه نماز در مسجد شهدا (بناها) به تدریس سطوح عالی و خارج فقه و اصول در حوزه علمیه مشغول شدند.
آیات و حججاسلام سید احمد علمالهدی، علیاکبر الهی خراسانی، محمد مروارید و ابراهیم سیبویه را میتوان ازجمله شاگردان ایشان برشمرد.
سرانجام میرزاعلی فلسفی پس از 85 سال عمر بابرکت، ظهر روز هشتم محرم 1427ق. پس از انجام فریضه ظهر و عصر در مسجد شهدای مشهد، در قلب خود ناراحتی احساس کرد و به بیمارستان منتقل شد و فردای آن روز، یعنی روز تاسوعا (19/11/1384ش.)، همزمان با اذان ظهر به ملکوت اعلا پیوست.